NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حدثنا قتيبة
حدثنا الليث
عن بن أبي
مليكة عن المسور
بن مخرمة قال
سمعت النبي
صلى الله عليه
وسلم يقول وهو
على المنبر إن
بني هشام بن
المغيرة
استأذنوني في
أن ينكحوا
ابنتهم علي بن
أبي طالب فلا
آذن ثم لا آذن
ثم لا آذن إلا
أن يريد بن
أبي طالب أن
يطلق ابنتي
وينكح ابنتهم فإنها
بضعة مني
يريبني ما
رابها
ويؤذيني ما آذاها
قال أبو عيسى
هذا حديث حسن
صحيح وقد رواه
عمرو بن دينار
عن بن أبي
مليكة عن
المسور بن
مخرمة نحو هذا
Misver b. Mahreme (r.a.)’den
rivâyet edildiğine göre, şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v.)’in minber üzerinde
şöyle buyurduğunu işittim:
“Hişâm b. Muğîre
oğulları kızlarını Ali b. ebî Tâlib’e ikinci hanım olarak nikahlmak üzere
benden izin istediler. Müsaade etmem yine müsaade etmem, asla müsaade etmem,
ancak Ebû Tâlib’in oğlu Ali benim kızımı boşayıp onların kızıyla evlenmek
isterse o başka… Çünkü Fatıma benden bir parçadır, onu şüphe ve kuşkuya düşüren
beni de kuşku ve şüpheye düşürmüş olur, onu üzen beni de üzmüş olur.”
Diğer tahric: Buhârî,
Menakîb; Müslim, Fedail
Tirmizî: Bu hadis
hasen sahihtir.
Amr b. Dinar, İbn ebî
Müleyke’den ve Misver b. Mahreme’den bu hadisin bir benzerini bize
aktarmışlardır.